دلنوشته های من
به نام خالق عشق نامشان قلب و عشق بود.بدون هم میمردن.قلب فقط برای عشق میتپید و عشق هم عاشق قلب بود. کمی گذشت......... عشق دیگر قلب را دوست نداشت.... عشق نامه ای به قلب نوشت ورفت. قلب نامه را خواند در نامه نوشته بود: /قلب عزیزم بدان بدون من نمی توانی زندگی کنی.ولی دیگر دوستت ندارم.مرا ببخش/ (عشق) قلب گریه کرد. عشق می خندید و قلبش را فراموش کرده بود. قلب هنوزهم عشق را دوست داشت....... ولی.......... قلب ایستاد..... قلب بی معنی شد........ اما........... این سرنوشت بود. عشق فهمید چقدر قلب را دوست دارد. اما دیگر عشق معنی نداشت............
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
ABOUT
